De surrealistische kunst van het beinArt Surreal Art Collective

December 8, 2006


Ik bezoek zelden een museum en heb geen mooie schilderijen aan de muur hangen. Mijn kennis van kunst zou je kunnen omschrijven als zeer beperkt.

En toch houd ik van kunst, vooral van het surrealisme. Waarom dat zo is kan ik niet zo goed uitleggen. Hoewel, als ik de beschrijving lees op Wikipedia begint het te dagen:

“Uitgevoerd in een hyperrealistische stijl stellen de surrealisten beelden, gedeeltelijk of in hun
geheel, samen in absoluut onverwachte, verrassende, zoniet schokkende, droomcombinaties voor.
Surrealisten proberen hun fantasie zoveel mogelijk de vrije loop te laten. Ze schilderen
bijvoorbeeld droombeelden. In dromen kan je fantasie onbeperkt laten gaan. Automatisch
tekenen is ook een manier om je fantasie te tonen.”

Ik houd van droombeelden, onmogelijke situaties en hallucinogene indrukken. Het mooie van het surrealisme ligt besloten in de naam: het voert je weg van de werkelijkheid, de realiteit.

Daarom krijg ik geen genoeg van de mooie werken op BeinArt. Fantastisch!

Via.

@

Des Bibliothèques 2.0: bibliotheken en biblioblogosfeer van Frankrijk

December 8, 2006


Ik ben dol op Frankrijk. Altijd al geweest ook. Mijn ouders namen mij vele jaren mee naar het land en altijd was ik blij om daar te zijn: ik houd van sfeer, de cultuur en de taal. En van de mensen. Niet iedereen is dat met mij eens, om het maar eens voorzichtig te zeggen, maar dat heb ik nooit zo goed begrepen. Als je een klein beetje moeite doet zijn ze vriendelijker dan menig ander Europeaan.

Begin jaren negentig studeerde ik nog een jaartje Frans aan de UvA maar ik had eigenlijk geen idee wat ik wilde met die studie. Mijn dienstplicht zat erop en ik moest toch wat. Dan maar Franse Taal- en Letterkunde. Nou, dat was nogal saai. Het hoogtepunt werd min of meer gevormd door de massale hoorcolleges. Honderd studenten in de zaal, waarvan vier mannen, mezelf meegeteld. Op de een of andere manier was ik constant afgeleid. Ik brak de studie dus maar weer af om mijn carrière als verhuizer (ook wel chique ’emballeur’ genoemd) voort te zetten. Achteraf ben ik altijd erg blij dat ik daar twee jaar heb mogen werken. Ik heb krankzinnig veel panden van binnen gezien, reisde door heel de Benelux en heb er geleerd wat collegialiteit en aanpakken is. Bijzonder waardevol.
Mijn liefde voor Frankrijk werd definitief in de zomer die daarop volgde, toen ik samen met Saskia ging werken op een camping in Le Barcares, in de buurt van Perpignan. Daar leerde ik, als manusje-van-alles, de taal sneller dan in zeven jaar VWO en dat gold ook voor het karakter van de Fransen. On s’éclate a Port Leucate!

Maar ik dwaal af. Ik bedoel eigenlijk dat ik een zwak heb voor het land en dat ik er best zou willen wonen en werken. Daarom nam ik uit nieuwsgierigheid eens een kijkje wat de staat van de Franse Bibliotheekwereld is, als het gaat om ‘2.0-zaken’ als wiki’s, blogs en meer van dat fraais.

En dat valt helemaal niet tegen!

Allereerst kun je snel constateren dat Frankrijk waarschijnlijk de meeste weblogs van Europa heeft. Ze hebben in ieder geval een rijk aanbod van platformen en aanbieders.
En als je wat gaat neuzen in Google France stuit je al snel op de Franse Blog Search variant. Juist vanwege de taal duiken Franse blogs eigenlijk nooit op in mijn RSS en zijn ze zo goed als onzichtbaar in Engelstalige blog-gebieden. Maar ze zijn er wel, in alle soorten en maten: je vindt een hele lijst via het blog ‘Des Bibliothèques 2.0‘, . En in het bulletin van Franse bibliotheken komen blogs en wiki’s ook gewoon aan bod.

Nu klinkt het net alsof ik mezelf verbaas over de mate van beschaving daar. Dat is natuurlijk niet zo ^^

Maar hebben ze dan ook vacatures? Bien sur! Via ‘offres d’emploi bibliotheques‘ in Google.fr vind je meteen van alles. Een belangrijke site is die van de gezamenlijke Franse bibliotheken, Biblionline. En in het forum vind je veel aanbod. Een bibliothecaris in Marseille bijvoorbeeld, of een directeur voor de bibliotheek in Laon.

Dat weten we dan ook weer. Nu eerst maar eens een bakje oerhollandse koffie zetten.

Si tu veux que tes rêves se réalisent, ne fais pas que dormir.

@

Het ESA-rapport 20: essentiële feiten over de game-industrie

December 7, 2006


Tsjee, er blijft maar relevant nieuws voorbij flitsen. Ik voel me net zo’n spammert. Wat nu weer dan? Wel, ik lees net op Library Voice dat het jaarlijkse rapport van de Electronic Software Association weer is gepubliceerd. Dat zijn zeer overzichtelijke rapporten met hele nuttige cijfers, afkomstig uit de game-industrie. Het volledige rapport van 2006 vind je hier (PDF) maar via het menu, links op de website vind je de belangrijkste gegevens ook.

Alleen al de gegevens over de spelers zelf zouden iedereen aan het denken moeten zetten:

In de VS speelt 69 % van de huishoudens wel eens games.
De gemiddelde leeftijd van mensen die games kopen is 40 (!)
De gemiddelde leeftijd van mensen die games spelen is 33
Voor pc-games is 93% van de aanschaffers ouder dan 18, voor consolegames 87%
De gamegeschiedenis (spelen van games) is gemiddeld 12 jaar inmiddels.

Enfin. Lees het zelf maar. Maar games zijn meer dan ooit verankerd in de maatschappij en de potentie ervan voor bibliotheken wordt alleen maar groter.
Een vette foei voor de piepels die dat nog wensen te ontkennen!

@

Zoeken in boeken en Wetenschap: een presentatie van Google’s Ben Bunnell

December 7, 2006

Over Google’s Zoeken in Boeken en Google Wetenschap is al veel gezegd en geschreven. Toch wil ik mensen die echt interesse hebben in de achtergronden van deze twee projecten de onderstaande presentatie van Ben Bunnell, voor de ALA (American Library Association) niet onthouden. Het kost je 25 minuten van je tijd en er zit geen woord Nederlands bij, maar het is de moeite waard vind ik zelf.

@

De statistieken van de mensheid gevisualiseerd in Google’s Gapminder

December 7, 2006


Ik blijf het toch wel bijzonder vinden hoe je soms capriolen moet halen om gegevens boven water te krijgen. Neem nu de tools van Google. Als je die bekijkt vanaf een pc ergens in Nederland, kom je terecht op een Nederlandstalig overzicht van diensten en tools. Het maakt dan niet uit of de URL eindigt op ‘com’ of ‘nl’. Pas als je op de homepage van Google kiest voor ‘Google.com in English’, en vervolgens boven het zoekveld voor ‘more’ en vervolgens ‘even more’ (die tussenstap heeft de NL-editie niet eens) krijg je een veel uitgebreidere lijst te zien.

Maar op Smart Mobs lees ik over een tool die ook door Google wordt gehost, met de naam Gapminder. In eerder genoemde lijst komt die tool niet voor maar de URL is wel http://tools.google.com/gapminder/! Er wordt wat geëxperimenteerd achter de schermen!

Neemt niet weg dat dit een fraaie applicatie is. Gapminder is een samenwerkingsverband dat de ontwikkeling en distributie van software die de ontwikkeling van de mensheid visualiseert, als doel heeft.

Je kunt best veel met deze gratis applicatie, zoals het inkomen per hoofd van de bevolking vergelijken, het sterftecijfer, of het aantal internetaansluitingen. Je kunt alle landen met elkaar vergelijken maar je kunt ook een beperkt aantal landen selecteren.
Het wordt helemaal mooi als je op de afspeelbutton klikt: dan zie je de ontwikkelingen gewoon aan je voorbij trekken. Verder kun je inzoomen, de kleurdiepte aanpassen of overschakelen naar het tabblad dat de gegevens presenteert in kaarten.

Of Google de data uit deze database uiteindelijk ook zal opnemen in de zoekmachine voor het web, zoals Mike Love van Smart Mobs zich afvraagt, weet ik ook niet. Maar er gebeurt van alles. Zoveel is wel duidelijk.

Er is overigens ook weer een nieuwe Google nieuwsbrief voor bibliothecarissen uit. Daar staan best aardige dingen in, zoals het filmpje over de achtergronden van Google Books en Google Scholar.

Ondertussen is Microsoft ook naar buiten getreden met de zoekfunctionaliteit voor boeken: Live Search Books. Dat mag geen verbazing wekken want zij waren ook al een tijdje bezig met digitaliseren van boeken tenslotte.
Maar nu regent het over het hele web besprekingen. Read/Write Web, bijvoorbeeld, vermorzelt zowel Google Books als Live Search Books, omdat de schrijver het gemeenschapsgevoel bij beiden mist. Daar heeft hij zeker een interessant punt.

Wat ik echter nog interessanter vind is het commentaar van algemeen manager Tiedt van Microsoft op Google Operating System: ze willen de inhoud van de boeken uiteindelijk ook integreren in de ‘normale’ zoekresultaten van Live Search, wat natuurlijk interessant kan zijn als je historisch onderzoek doet o.i.d. Als iets de laatste maanden duidelijk wordt is het wel het feit dat de zoekgiganten hard werken aan eenvoud in zoeken. Mensen klikken nu eenmaal niet zo snel door op de gigantische hoeveelheid onderliggende zoekdiensten. Deze post op GOS benadrukt dat nog eens.

Universeel zoeken…
Nog even en je krijgt ook een antwoord op de grote levensvragen 🙂

@

Klanten hebben begeleiding nodig, zorg dat je er bent!

December 7, 2006
Want als de inlichtingenmedewerker niet thuisgeeft…

…gaan mensen lekker zelf aan de slag!

Nostalgie op Youtube: bekijk alle filmpjes van Centraal Beheer nog eens. Virale marketing uit den ouden doosch!

@

Signalen van verandering: websites gebaseerd op videogames

December 6, 2006


Soms is het geen toeval. Ik las onlangs op the Guardian een theorie over moderne websites en het gegeven dat zij steeds vaker game-elementen integreren in de interface van hun web-applicaties.
Zo verzamel je in Youtube, krijg je punten en feedback en worden zaken uitgewisseld en naar eigen hand gezet. En niet alleen Youtube doet dit. Ook eBay en Amazon hanteren zulke zaken.
Een interessante gedachte.

Maar niet veel later zie ik een post van Walking Paper in Netvibes, over ene Steffen Walz die het integreren van game-elementen nog veel verder heeft doorgevoerd op zijn website. Erg origineel! Walz informeert eerst wat voor type speler je bent. Je bent iemand die iets wil bereiken, wil doden, verkennen of bespreken. Je keuze bepaalt de manier waarop je op zijn site navigeert.
Goed verzonnen. Heerlijk ver zonnen. Extreem ver zonnen. De Bahama’s dan maar?

Het plaatje komt van addletters.

@letter

Nogmaals over vindbaarheid van bibliotheken: het goede werk van Casey Bisson

December 6, 2006


De Amerikaanse biblioblogosphere schreef de afgelopen dagen veel over het werk van Casey Bisson, die een prijs (the Mellon Award) won met zijn WPOpac (Word Press Opac), die hij heeft gebouwd als aanvulling op de catalogus van de Lamson Library teneinde ‘bibliotheken weer relevant te maken in een op internet gebaseerde maatschappij’.

De meerwaarde van de in een blogomgeving gebouwde opac wordt door Bisson hier toegelicht. Dat het Bisson niet alleen is te doen om de vindbaarheid van bibliotheken en bibliotheekcollecties, blijkt wel uit de post van Karen Schneider op ALA TechSource, Unsucking the OPAC: One Man’s Noble Efforts:

Some of the satisfaction from using WPOPAC comes from the capabilities of WordPress, such as comments, feeds, and trackbacks. But the real significance of WPOPAC isn’t the functionality it displays. It’s that WPOPAC leverages “access to a [huge] community of knowledge, programmers, and designers outside libraries.” As Casey puts it, “it already has more users, designers, developers, and administrators than all the ILS vendors combined.”

Het is inderdaad een nobele poging van Casey en hopelijk vloeit er veel moois uit voort. Toch blijft die vindbaarheid m.i. ook een essentieel punt. Tik eens in in Google: ‘Lezen + Drenthe’: geen bibliotheek te zien bij de eerste tien zoekresultaten. ‘Boeken + Limburg’? Nada. ‘Cultuur + Zeeland’? Nope. ‘Leesbevordering Nederland’? Ah, daar duikt de bibliotheek startpagina eindelijk op…en het blog van Jan met de korte achternaam.

Natuurlijk zijn er ook heel veel zoektermen die de zoeker wèl naar bibliotheken leiden maar het zijn er te weinig. Veel te weinig zelfs. Ik vind het woord ‘bieb’ altijd wel een mooi voorbeeld. In Google is die term goed voor 759.000 treffers, waar ‘bibliotheek’ er 1.080.000 genereert. Daarbij dient dan wel te worden opgemerkt dat bibliotheken zelf niet zo gecharmeerd zijn van die term. Ik kan mezelf nog wel een paar discussies herinneren daarover. Maar in de volksmond is de term zeer gangbaar…en veel gebruikers zullen daar dan ook op zoeken. Daar moet rekening mee gehouden worden. Ik probeerde er een paar. Arnhem staat bovenaan als je ‘Arnhemse bieb’ intikt. Rotterdam en Amsterdam ook. Maar het geldt zeker niet voor allemaal!

Aan de andere kant komt er ook wel weer schot in hoor. In Korea staat de Zeeuwse Bieb (^^) inmiddels ook op de zoekkaart, en wel in het voor mij onbegrijpelijke Style Up! van Nate.com. Vet! Daar krijg ik overigens heel verschillende dingen te zien als ik ‘bieb’ en ‘bibliotheek’ vergelijk.
En Laurent duikt daar ook nog op. Mooi man.

Het is een rare wereld en zij gaat aan taalpurisme tenonder bovendien 🙂

@

Ik ben vies! Hoe af te komen van een stoffig imago?

December 6, 2006


Je moet eens tellen hoe vaak je vieze of stoffige auto’s of vrachtwagens ziet, waar een grapjurk met zijn vingers ‘ik ben vies!’ of ‘ik wil gewassen worden!’ in heeft geschreven. Je ziet deze graffiti-variant bijna dagelijks aan je voorbij trekken.

Scott Wade tilt dat fenomeen naar een iets hoger niveau. Hij is de prins van het vingerverven. Dirty Car Art, noemt ‘ie het zelf.

Van stoffig naar flitsend in een half uur, net zo makkelijk!

@

Hoe een zoekopdracht toegang tot beveiligingscamera’s geeft

December 6, 2006


In september schreef ik al eens over Voelspriet’s Henk van Ess en ‘Johnny.ihackstuff’ en de vertrouwelijke informatie die je kunt vinden met behulp van Google. De heer van Ess is hier wel vaker opgedoken trouwens. Ik houd wel van zijn onthullingen.

En nu lees ik op planet wederom over hem en ik rep mij onmiddelijk naar Voelspriet. Het gaat allemaal om deze zoekopdracht in Google: inurl:/view/index.shtml site:.nl. Daarmee vind je websites waarop de beelden van beveiligingscamera’s te bekijken zijn. Voor dat ‘punt nl’ kun je ook een andere landsextensie invullen of .com/edu/org bijvoorbeeld (mil en gov leveren niks op helaas). De zoekresultaten zijn steeds anders, maar best spectaculair!

Het valt me wel op dat op veel sites de beelden afkomstig zijn van een camera met de naam Axis 205 Network Camera. Ik was niet van plan zo’n loermachine aan te schaffen, maar mocht ik het ooit doen, dan zeker niet die. Al was het maar voor de zekerheid 🙂

Spannend surfen zo, met dank aan de immer scherpe van Ess!

@